به نقل از «قدس آنلاین»

احتمال موافقت ترکیه با عضویت فنلاند در ناتو قوت گرفت

تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۴۳۱۶۵

قرار است امروز سائولی نینیسته، رئیس‌جمهوری فنلاند وارد ترکیه شود تا دیداری با رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری این کشور داشته باشد و نظرش را درباره عضویت فنلاند در ناتو به صورت حضوری بشنود.

گویا قرار بود این سفر رئیس‌جمهوری فنلاند به ترکیه زودتر انجام شود اما به دلیل زمین‌لرزه مرگبار ترکیه که جان حدود ۵۰ هزار تن را گرفته، به تعویق افتاد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اردوغان روز سه‌شنبه در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا درباره عضویت فنلاند در ناتو چراغ سبز نشان خواهد داد یا خیر، گفت: «انشالله که خیر است.»

سال گذشته میلادی پس از حمله روسیه به اوکراین و شدت یافتن این جنگ، فنلاند و سوئد درخواست پیوستن به ائتلاف نظامی ناتو را مطرح کردند. درخواست استکهلم به دلیل آنچه ترکیه "حمایت از گروه‌های تروریستی" می‌خواند، به حالت تعلیق درآمد. گرچه ناتو می‌خواست سوئد و فنلاند با هم عضو این ائتلاف شوند اما ماه گذشته میلادی فنلاند گفت که آماده است تا خودش نسبت به عضویتش دست به کار شود.

در همین حال، نشریه آلمانی "اشترن" روز چهارشنبه به نقل از رسانه‌های فنلاندی گزارش داد ترکیه در آستانه موافقت با تقاضای فنلاند است.

به گزارش وب‌سایت دویچه‌وله، پس از ماه‌ها بحث و مذاکره به نظر می‌رسد ترکیه آماده موافقت با پیوستن فنلاند به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) باشد. سوئد و فنلاند ماه ژوئن سال پیش به طور رسمی تقاضای پیوستن به ناتو را ارائه کردند.

در حال حاضر ۳۰ کشور عضو پیمان آتلانتیک شمالی هستند و پذیرش عضو جدید مستلزم موافقت یکپارچه تمام اعضای ناتو است. آمریکا و کشورهای غربی از عضویت فنلاند و سوئد در ناتو استقبال می‌کنند.

خبرگزاری رویترز به نقل از دو مقام آگاه ترکیه که نامشان فاش نشده گزارش داده پارلمان ترکیه "به احتمال بسیار زیاد" پیش از آغاز تعطیلات که اواسط ماه آوریل شروع می‌شود، عضویت فنلاند در ناتو را تائید می‌کند.

ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو میانه ماه ژانویه در یک کنفرانس امنیتی در سوئد ابراز اطمینان کرد که ترکیه با درخواست عضویت این کشور و فنلاند موافقت می‌کند و گفت به گمان او این کار باید در اسرع وقت انجام شود.

مطابق برنامه‌های اعلام شده قرار است انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری ترکیه ۱۴ ماه مه برگزار شود. آنکارا پیش از این نیز به عضویت فنلاند در ناتو چراغ سبز نشان داده بود اما همچنان برای موافقت با تقاضای سوئد سرسختی نشان می‌دهد.

رجب طیب اردوغان سی‌ام ژانویه در جریان یک سفر استانی موافقت با عضویت فنلاند در ناتو را محتمل دانست اما تاکید کرد سوئد اگر از "مماشات با سازمان‌های تروریستی" دست نکشد، نباید روی آنکارا حساب کند.

آنکارا شرط موافقت با تقاضای عضویت سوئد و فنلاند را مقابله با فعالیت گروه‌هایی که "تروریستی" ارزیابی می‌کند و استرداد ده‌ها عضو آنها عنوان کرده که در ترکیه تحت پیگرد قضایی قرار دارند.

در سال‌های گذشته بسیاری از اعضا و هواداران حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) و حامیان جنبش فتح‌الله گولن که عامل کودتای نافرجام سال ۲۰۱۶ در ترکیه معرفی می‌شود، به کشورهای اسکاندیناوی، به‌خصوص سوئد و فنلاند پناهنده شده‌اند.

همچنین روزنامه "هلسینکی سانومات"، چاپ هلسینکی از قول منابع آگاه نوشته ترکیه به احتمال زیاد تائید پیوستن فنلاند به ناتو را در جریان سفر سائولی نینیسته، رئیس جمهوری این کشور به آنکارا اعلام می‌کند.

در همین حال دفتر رئیس جمهوری فنلاند پیشتر در بیانیه‌ای گفته بود که سائولی نینیسته امروز (پنج‌شنبه) وارد ترکیه می‌شود و روز جمعه با رجب طیب اردوغان دیدار و از جمله درباره عضویت دو کشور اسکاندیناوی در ناتو گفت‌وگو می‌کند.

رئیس‌جمهوری فنلاند در یک پیام توئیتری نوشت ترکیه درباره عضویت این کشور در ناتو تصمیم گرفته و او دعوت اردوغان برای حضور در این کشور برای اعلام رسمی این تصمیم را پذیرفته است.

انتهای پیام

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: رجب طیب اردوغان ترکیه فنلاند سوئد ناتو عضویت فنلاند در ناتو رئیس جمهوری فنلاند سوئد و فنلاند درباره عضویت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۴۳۱۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساز و کار عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل چگونه است؟

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: جلسه شورای امنیت سازمان ملل در مورد عضویت کامل فلسطین در این سازمان در ۱۵ آوریل برگزار شد. در این جلسه ۱۲ عضو شورا به عضویت فلسطین رای مثبت دادند و این تنها دولت آمریکا بود که با رای منفی خود مانع تصویب قطعنامه عضویت شد. این در حالی است که طبق موازین حقوق بین‌الملل از جمله حق تعیین سرنوشت، فلسطینی‌ها می‌توانند به عنوان یک دولت در جامعه بین‌المللی حضور داشته باشند و از امکانات آن نیز در چارچوب حقوق و تکالیف بین‌المللی دولت‌ها بهره‌مند شوند.

رسمیت حق تعیین سرنوشت فلسطینیان در ترتیبات نهادی بین‌المللی

از دهه ۱۹۷۰ میلادی حق تعیین سرنوشت در زمره قواعد حقوق بشر درآمد و در قلمرو داخلی کشورها نیز در ارزیابی مشروعیت حکومت‌ها بدان استناد می‌شود. حق تعیین سرنوشت عبارت است از حق کلیه مردم برای تعیین آینده سیاسی خود و تعقیب توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آزادانه. تعیین سرنوشت حقی است بنیادین که بدون آن سایر حقوق نمی توانند به طور کامل محقق شوند؛ تعیین سرنوشت فقط یک اصل نیست، بلکه مهمترین حق در حقوق بشر است و پیش شرط برای اعمال همه حقوق و آزادی های فردی است.

این حق در حقوق بین الملل، از جنبه‌های فردی و جمعی برخوردار است. به جنبه فردی در ماده ۲۵ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی اشاره شد و مواد اول و ۵۵ منشور ملل متحد نیز جنبه جمعی این حق را مورد تاکید قرار داده اند. بنابراین آنچه مردم فلسطین را از حق تعیین سرنوشت برخوردار کرده، ملت بودن آنان است.

مردم فلسطین هم تعلق خود را به یک ملت واحد و مستقل باور دارند و هم از ویژگی‌های عینی مشترک مانند تاریخ مشخص در سرزمینی معین با فرهنگی متمایز، حداقل از زمان تجزیه امپراتوری عثمانی برخوردارند. تعلق فلسطینیان به یک ملت واحد در منشور ملی فلسطین به صورت هویت فلسطینی و ملت عرب فلسطین و اینکه آنها شهروندان عربی هستند انعکاس یافته است. تعلق داشتن فلسطینیان به یک ملت مستقل و برخورداری از حق تعیین سرنوشت در میثاق جامعه ملل و قطعنامه‌های مجمع عمومی رسمیت یافته است.

در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲ میلادی مجمع عمومی سازمان ملل در قطعنامه ۱۹۶۷، با ۱۳۸ رای موافق و ۹ رای مخالف فلسطین را به صورت دوفاکتو به منزله کشور به رسمیت شناخت و موقعیت آن را از نهاد ناظر غیرعضو به دولت ناظر غیرعضو تغییر داد. حال آنکه هنوز سرزمین‌های فلسطینی در اشغال نظامی قرار داشتند. در نهایت مجمع عمومی در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۴ میلادی با تصویب قطعنامه‌ای با ۱۸۰ رای موافق حق تشکیل کشور مستقل فلسطینی را به رسمیت شناخت و از همه کشورها خواست به کمک‌های خود برای عملی شدن سریع‌تر حق تعیین سرنوشت این مردم ادامه دهند. در قطعنامه‌ای دیگر نیز در ۱۹ دسامبر همان سال بر حاکمیت دائمی مردم فلسطین بر سرزمین اشغالی فلسطین از جمله بیت‌المقدس شرقی مجددا تاکید نمود.

سابقه پذیرش حق تعیین سرنوشت فلسطین توسط رژیم صهیونیستی

علاوه بر رویه‌های بین‌المللی، رژیم صهیونیستی نیز بارها در موافقت‌نامه‌ها درباره کرانه باختری و نوار غزه، حق مشروع ملت فلسطین در تعیین سرنوشت را پذیرفته است. در سال ۱۹۹۳ پس از به رسمیت شناخته شدن رژیم صهیونیستی توسط یاسر عرفات، نخست وزیر این رژیم نیز ساف را به عنوان نماینده مردم فلسطین به رسمیت شناخت. این موضع تل‌آویو در سال‌های بعد نیز تکرار شد. در سپتامبر ۱۹۹۳ به موجب اعلامیه اصول مربوط به ترتیبات دولت خودگردان موقت، این موجودیت به منزله شورای منتخب مردم فلسطین برای یک دوره گذار پنج ساله در نوار غزه و کرانه باختری ایجاد شد. افزایش صلاحیت‌های دولت خودگردان در موافقت‌نامه‌های بعدی صلح، مانند موافقت‌نامه وای‌ریور در سال ۱۹۹۸ و یادداشت تفاهم شرم‌الشیخ در سال ۱۹۹۹ شخصیت حقوقی بین‌المللی دولت خودگردان را به همراه آورد. تحولات بعدی در فلسطین به ویژه مقاومت مردم در برابر تهاجم رژیم صهیونیستی به نوار غزه نیز موید همین موضوع بود.

فرایند پذیرش عضویت در سازمان ملل

پذیرش در سازمان ملل متحد با توصیه شورای امنیت به مجمع عمومی و تصویب توسط مجمع عمومی صورت می‌گیرد. برای بررسی عضویت اعضای جدید، روش رای‌گیری در شورا به صورت اکثریت کیفی است که این روش باعث شده است تا اعضای دائم عملا از حق وتو برخوردار باشند. بررسی سابقه اعضای دائم شورا نشان می‌دهد که اتحاد جماهیر شوروی ۴۷ بار برای جلوگیری از عضویت ۱۶ کشور، متوسل به حق وتو شد. بر این اساس، در سال‌های ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۴ سازمان ملل با یک بن بست مواجه بود. این موضوع در دو نوبت از سوی مجمع عمومی در دیوان بین‌المللی دادگستری مطرح شد. در دومین نظر مشورتی در مارس ۱۹۵۰ آمده است که مجمع عمومی نمی‌تواند دولتی را به عضویت بپذیرد مگر این که شورای امنیت درخواست عضویت آن دولت را پذیرفته باشد.

حمایت از رژیم صهیونیستی؛ اصلی‌ترین منفعت آمریکا

در این بین اصلی‌ترین منفعت سیاست خارجی آمریکا در دوره کنونی، حمایت همه‌جانبه از رژیم اشغالگر و بی‌توجهی به خواسته‌های فلسطینیان است. بعد از وتوی قطعنامه عضویت فلسطین، رابرت وود معاون نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل گفت: «ایالات متحده همچنان از راه‌حل دو دولتی به شدت حمایت می‌کند. این رای مخالفت با حق تشکیل کشور فلسطین را نشان نمی‌دهد، بلکه اذعانی است به این که این امر تنها از طریق مذاکرات مستقیم بین طرفین حاصل خواهد شد.» معنای دیگر این گذاره این است که فلسطینیان چه برای تشکیل دولت و چه برای عضویت در سازمان ملل باید شروط واشنگتن و تل‌آویو را بپذیرند. اگر بپذیریم که راه‌حل دو دولتی در سال ۱۹۷۴ توسط سازمان ملل ارائه شد و دولت‌های مختلف آمریکا نیز در مقاطع گوناگون آن را پذیرفته‌اند، اقدام آمریکا در وتوی عضویت کامل فلسطین چیزی جز یک اقدام سیاسی از جایگاه قدرت بزرگ نیست که هدف آن پذیرش شروطی است که آمریکا در معامله قرن مطرح کرد اعم از:

حاکمیت اسرائیل در ۳۰ درصد کرانه باختری از جمله رود اردن

خلع سلاح نوار غزه

الزام فلسطینیان به شناسایی رژیم صهیونیستی به عنوان دولت یهود

شهرک‌های صهیونیستی جزو خاک رژیم اشغالگر محسوب می‌شوند

کنترل امنیتی بخش اعظمی از کرانه باختری و گذرگاه‌ها توسط نیروهای رژیم صهیونیستی

فلسطینیان حق داشتن ارتش را ندارند

لغو تمام محدودیت‌های صهیونیستی در آینده و ...

نتیجه

فرایند تشکیل دولت مستقل فلسطین تاکنون تحولات مختلفی را پشت سر گذاشته؛ از جمله اینکه مجمع عمومی سازمان ملل به صورت دوفاکتو تشکیل دولت فلسطین را تایید کرده است. اولویت شورای امنیت و لزوم گذر از فرایند تصویب این شورا، به سدی محکم برای عضویت کامل دولت فلسطینی در سازمان ملل تبدیل شده است. سال‌هاست که شورای امنیت بیش از یک نهاد حقوقی، نهاد سیاسی محسوب می‌شود که مبنای عمل آن منافع اعضای دائم است. سازوکار داخلی شورا نیز که بر مبنای اکثریت کیفی است، آن را به ابزاری در میان ابزارهای متعدد آمریکا برای حمایت از منافع رژیم صهیونیستی تبدیل کرده است.

سجاد مرادی کلارده، پژوهشگر روابط بین‌الملل

کد خبر 6084211